เพื่อนๆว่าการถูกปฎิเสธแบบตรงๆ กับถูกปฏิเสธโดยความเงียบแบบไหนเจ็บกว่า

ผมเลือกเงียบหายไปเลย ผมรู้สึกแย่มากที่ทำแบบนี้ แต่ถ้าจะให้บอกเขาตรงๆผมก็ทำไม่ได้ ไม่รู้ว่าผมทำถูกไหม ชาวพันทิปเลือกวิธีไหนกันครับ

เราอยากรู้ว่าการบอกเลิกที่เจ็บสุดสำหรับคุณคืออะไร​ ความเงียบหรือการบอกเลิกตรงๆ

อยากจะปรึกษาเรื่องนี้ครับ ผมคบกับผู้หญิงมาเกือบจะ 3 ปีละ เป็นคนคลั่งรักมากๆ เหมือนรู้สึกว่าเค้าเข้ามาทำให้ชีวิตเราสดใส (ช่วงนั้นเราเสียคนสำคัญไป เพื่อนเลยพาไปเลี้ยง ไปเที่ยว ที่นี้เพื่อนแนะนำให้ลองคุ

เราจะปฎิเสธยังไงกับคนที่เข้ามาคุยด้วยให้เสียความรู้สึกน้อยที่สุด เพราะเรายังไม่พร้อมที่จะเปิดรับใครเข้ามาในตอนนี้ แต่เราก็ไม่กลัาที่จะปฏิเสธเค้าไปตรงๆเพรากลัวเค้าเสียใจ

เรากับแฟนคบกันมาเกือบจะสองปีแล้ว ตอนนี้ก็ย้ายมาอยู่ด้วยกันถาวรแล้ว ในบางมุมที่แฟนเป็นคนหัวร้อน เป็นคนขี้หงุดหงิด เป็นคนวีนเป็นคนเหวี่ยง ซึ่งสุดท้ายทำอะไรไม่ได้ซึ่งสุดท้ายทำอะไรไม่ได้เราก็ต้องอยู่เงียบ

ความเงียบนั้นเป็นคำตอบของทุกอย่างเหรอ  ไม่ชอบแบบนี้เลย บอกตรงๆให้เจ็บแบบจบๆไปเลยมันคงตัดใจง่ายกว่ามั้ย คนไม่ใช่ต่อให้ไปรั้งเขาไว้ เขาก็คงวิ่งหนีเราไปอยู่ดี    สิ่งดีๆ ความรู้สึกดีๆ ควา

คือเราชอบลูกค้าที่มาพักสถานที่ที่เราดูแลอยู่และเขามีมีกำหนดต้องกลับปลายปีนี้แต่เจ้ากรรมดันทำให้เราได้คุยกันและเลยเถิดเกินควบคุม สุดท้ายคนที่เจ็บคือเรา(เขาเป็นชาวต่างชาติ) เราผิดเองที่ไม่หักห้ามใจ มาตอ

คือเราอยากปฎิเสธคนคนหนึ่งซึ่งเธอคือแฟนเก่าเรา เรากลับมาคุยกันสักพักหนึ่งแล้ว แต่เราก็มีความรู้สึกเฉยๆแต่เธอชวนเราไปเช่าคอนโดอยู่ด้วยกันซึ่งเราไม่อยากไปเธอติดต่อทุกอย่างเรียบร้อยเหลือแต่จ่ายเงินแล้วเข้